木兰花慢.己酉闰春,园梅盛开,时彊村翁以特徵不起,高卧空斋,因置酒招之,极意吟赏,有林下相从之乐,赋以见志

[] 郑文焯

原文 拼音版 背诵

lánhuāmàn.yǒurùnchūnyuánméishèngkāishíjiàngcūnwēngzhēnggāokōngzhāiyīnzhìjiǔzhāozhīyínshǎngyǒulínxiàxiāngcóngzhījiànzhì

ménchūnguǎnyòuchǔfàngchūnlái

xuě西yuánchuíchuíjiāngshùkōnglǎoméitái

páihuáilěngxiāngshuǐ驿shénchángānhuāshìděngxiáncuī

zhīhǎofēngchuīxiàngshuíkāiānpáijiànlínwēi

xúnjiànyínbēi

tànjiùjiāhóngèfānqiāngguǎnyáoluòchítáigāo怀huái

suìhángòngshǒushèngkànréndiàodǐngfèigēngcái

rènshānxiéyuèjiàomèngqīngcāi

小提示:郑文焯的木兰花慢.己酉闰春,园梅盛开,时彊村翁以特徵不起,高卧空斋,因置酒招之,极意吟赏,有林下相从之乐,赋以见志拼音读音来自AI,仅供参考,如发现错误,请点击下面“完善图标”反馈给我们,谢谢!

郑文焯

郑文焯

郑文焯(1856~1918)晚清官员、词人。字俊臣,号小坡,又号叔问,晚号鹤、鹤公、鹤翁、鹤道人,别署冷红词客,尝梦游石芝崦,见素鹤翔于云间,因自号石芝崦主及大...

郑文焯的诗

查看更多

相关诗词