黄镐
明代诗人
-
送吴御史还朝
法星入夜动苍旻,豸史乘骢出要津。有脚阳春随玉节,无声膏雨逐朱轮。吏循郡邑澄清力,民乐闾阎抚字仁。最爱皂囊时入奏,天颜有喜直言臣。
11浏览 0喜欢
-
陪黎同寅游大德宫
初上仙台已出尘,登楼更仰玉皇尊。平临斗极瞻三殿,俯瞰寰区见九门。晴雪欲移山入闼,祥云起捧日当轩。丹方有诀无人问,高士来邀共举樽。
10浏览 0喜欢
-
刘方伯邀游风洞二首(其一)
石磴跻攀势自尊,腾身举足到山门。诸天清净无过佛,三伏炎蒸不近人。宋相文词存简古,唐贤诗句爱清醇。开颜览胜须倾倒,方伯交情孰与伦。
8浏览 0喜欢
-
刘方伯邀游风洞二首(其二)
朝宴虚堂晚未休,满前风景快双眸。好山万叠浓如黛,新水一湾清似油。奉使情怀输旷达,校文诗句费啁啾。兴阑不记人扶醉,犹自题诗纪胜游。
8浏览 0喜欢
-
别眉山余都宪陛辞回南京二首(其二)
晓日辞朝出禁垣,马前专敕奉明恩。经营王赋推良吏,斟酌民情达至尊。终岁贤劳缘体国,暮年离别倍消魂。寒风冻雨金陵路,松柏青青为扫门。
7浏览 0喜欢
-
登留台山
病起诗魔酷爱山,一登山路便开颜。残红满地春将老,新绿当阶意自閒。醉后恍疑尘世小,年来弥觉宦途艰。回头忽动乡关思,飞鸟长空未得还。
5浏览 0喜欢
-
梦中题同年董仲矩雪景
鹅餐水面霜,人望天边月。水月一般清,前山挂晴雪。
5浏览 0喜欢