卢德嘉
清代诗人
-
秋物十咏
天路悠悠近紫微,孤云往返欲何依。风高鹤背千门出,雨冷龙腥半夜归。裁锦漫誇凌汉赋,薄罗将就补寒衣。与君好结閒中伴,莫逐狂猋到处飞。
6浏览 0喜欢
-
凤山竹枝词(其三)
乡人有子娶新娘,待到三朝始拜堂。若问何仪为执贽,荷包个个绣鸳鸯。
6浏览 0喜欢
-
秋物十咏
澄江入暮夕阳斜,不尽低徊一望赊。万顷风烟迷楚佩,十年消息盼仙槎。眼前到处人心冷,镜里偏看老鬓华。欲托微词波已逝,临渊独坐怨咨嗟。
5浏览 0喜欢
-
秋物十咏
西风拂柳破愁醒,旧绪依稀别帝京。落叶舟摇南北岸,疏枝长系短长亭。寒依彭泽腰应瘦,老志灵和眼未青。莫上荒堤回首望,天涯多少怨飘零。
5浏览 0喜欢
-
凤山竹枝词(其二)
士女纷纷到八庄,元宵三日正迎王。乞糖乞米求多福,一倍还须两倍偿。
5浏览 0喜欢
-
凤山竹枝词(其六)
郎来视妾纺绵花,妾纺绵花郎卖纱。花价怕昂纱怕贱,莫教容易看摇车。
4浏览 0喜欢
-
秋物十咏
轻尘静处暗闻香,遥指平原是故乡。曾托孤根依素女,分将修斧趁吴郎。枝头空就金为粟,苑内频惊夜有霜。漫道山阿容我老,喜来花信梦初长。
4浏览 0喜欢