孟淳
元代诗人
-
万叠巉岩一径开,中间空洞白云堆。
出自:孟淳的《白云山》
97浏览 0喜欢
-
阳坡草软人稀到,惟有青猿曝背来。
出自:孟淳的《白云山》
8浏览 0喜欢
-
月底江山如画好,楼中几席与秋清。
出自:孟淳的《题高尚书夜山图(其一)》
2浏览 0喜欢
-
剡平不到高人手,一段风流可得成。
出自:孟淳的《题高尚书夜山图(其一)》
0浏览 0喜欢
-
江行山立月盘桓,有客无言楼上看。
出自:孟淳的《题高尚书夜山图(其二)》
2浏览 0喜欢
-
清兴閒随城漏尽,夜深风露恐高寒。
出自:孟淳的《题高尚书夜山图(其二)》
1浏览 0喜欢
-
聚不成云散似烟,自风自雨洞中天。
出自:孟淳的《瀑布》
4浏览 0喜欢
-
白龙飞下无寻处,化作鳞鳞碧一川。
出自:孟淳的《瀑布》
2浏览 0喜欢
-
山云怜客岁晚行,小雨遽止雪不成。
出自:孟淳的《过浮云宿七尺》
4浏览 0喜欢
-
阴霾渐开日隐见,轧轧笋舆和涧声。
出自:孟淳的《过浮云宿七尺》
0浏览 0喜欢
-
谷中青烟一缕起,忽散无迹旋复生。
出自:孟淳的《过浮云宿七尺》
0浏览 0喜欢
-
上岭下岭颇费脚,草径荦确仍斜横。
出自:孟淳的《过浮云宿七尺》
2浏览 0喜欢
-
千林叶尽百草瘁,乔松劲竹吾同盟。
出自:孟淳的《过浮云宿七尺》
12浏览 0喜欢
-
野梅解后亦数数,雪色风香相送迎。
出自:孟淳的《过浮云宿七尺》
1浏览 0喜欢
-
路无里堠界远近,晨行暮止那记程。
出自:孟淳的《过浮云宿七尺》
0浏览 0喜欢