释文珦
宋代诗人
-
天道虽远行
天道虽远,人心匪殊。内直不欺,与天为徒。对越无愧,陟降恒俱。祝史陈言,曾非矫诬。桑林之祷,金縢之书。至诚感通,如鼓应桴。神人以和,大信以孚。不勉不思,自止于符。天有常道,人无异涂。志斯一矣,天其远诸。...
159浏览 0喜欢
-
雪窦山
寺在诸峰顶,寥寥远世纷。岩飞千丈雪,门掩万重云。地冷春疑晚,松深日易曛。孤猿清叫月,僧向定中闻。
153浏览 0喜欢
-
江楼闲望怀关内亲知
摇落江天欲尽秋,远鸿高送一行愁。音书寂绝秦云外,身世蹉跎楚水头。年貌暗随黄叶去,时情深付碧波流。风凄日冷湖光晚,驻目寒空独倚楼。
149浏览 0喜欢
-
山村
山村几家住,茅屋障春泥。麦陇微通径,桑林半阁梯。过溪孤放犊,隔巷数声鸡。全似桃源里,游人到欲迷。
144浏览 0喜欢
-
送兄
龙井山中枫叶愁,古塘桥外送行舟。明朝相忆在何处,孤雁叫霜人白头。
142浏览 0喜欢
-
有客
有客老柴荆,终辞世上名。因贫诸事省,无位一身轻。水月通禅意,山云寄野情。草衣兼木食,亦足了馀生。
127浏览 0喜欢
-
老子
老子深栖趣已成,尘鞿何计可相萦。寒泉一道知来脉,灵木多年产寄生。云外暗藏龙虎穴,风中清度鹤猿声。过从等是无心侣,同吃山厨芋颗羹。
121浏览 0喜欢
-
赠同志
我本无生俦,涉有乖素愿。百年直寄耳,倏忽如过电。犹记学语时,老色遽满面。富贵非所希,吾道在贫贱。往事绝寻思,残生喜彊健。忘机有白鸥,消日赖黄卷。今辰扶杖出,穷探不知倦。与子偶相逢,抵掌说嘉遁。同歌紫芝...
114浏览 0喜欢
-
怀故乡
家住潜溪云万里,别来四十九春风。无田种秫不归去,梦落山光水色中。
111浏览 250喜欢
-
灵雨
灵雨应时至,四野生新泉。眢井久废汲,湛湛成深渊。老农喜欲舞,田苗绿如烟。桔槔挂屋梁,坦腹清昼眠。
110浏览 0喜欢