王维俭
明代诗人
-
北风吹云云四幕,岁尽穷阴苦寂寞。
出自:王维俭的《岁暮赠新安吴用卿》
18浏览 0喜欢
-
忽闻有客来大鄣,清姿绝尘立野鹤。
出自:王维俭的《岁暮赠新安吴用卿》
1浏览 0喜欢
-
大鄣山客性耽古,开缄发箧光煜爚。
出自:王维俭的《岁暮赠新安吴用卿》
0浏览 0喜欢
-
夏王九牧铸黄金,大泽深山远不若。
出自:王维俭的《岁暮赠新安吴用卿》
1浏览 0喜欢
-
于阗雁肪截昆吾,饕文如发双龙攫。
出自:王维俭的《岁暮赠新安吴用卿》
0浏览 0喜欢
-
丰隆煽火天公下,紫烟飞尽粉骨薄。
出自:王维俭的《岁暮赠新安吴用卿》
1浏览 0喜欢
-
锦缥细展墨花翻,河东二柳燉煌索。
出自:王维俭的《岁暮赠新安吴用卿》
52浏览 1喜欢
-
会稽内史十五字,崩崖断石压秘阁。
出自:王维俭的《岁暮赠新安吴用卿》
0浏览 0喜欢
-
老夫亦出汉螭钩,海虬盘觚绿玉削。
出自:王维俭的《岁暮赠新安吴用卿》
1浏览 0喜欢
-
方鼎癸父隐亚文,满堂宾客起错愕。
出自:王维俭的《岁暮赠新安吴用卿》
8浏览 0喜欢
-
箧中宝物朽欲死,谁从柯亭裁新籥。
出自:王维俭的《岁暮赠新安吴用卿》
1浏览 0喜欢
-
呜呼此事真未易,共君且倾金凿落。
出自:王维俭的《岁暮赠新安吴用卿》
1浏览 0喜欢
-
徘徊台上望,秋色已苍苍。
出自:王维俭的《秋日过陈见心给谏南园》
2浏览 0喜欢
-
孤戍还吹月,千林乍啖霜。
出自:王维俭的《秋日过陈见心给谏南园》
0浏览 0喜欢
-
傍城成虎落,截水作鱼梁。
出自:王维俭的《秋日过陈见心给谏南园》
0浏览 0喜欢