方蕖
明代诗人
-
出塞曲(其二)
騄駬嘶金勒,干将吼玉龙。楼兰犹未斩,无梦到关中。
72浏览 0喜欢
-
赋得春有游女
窈窕春风度,宫鞋径草微。棠梨明玉脸,杨柳剪罗衣。望处巫台似,逢时洛浦非。摇摇环佩去,三两夕阳归。
35浏览 0喜欢
-
赋得汉细君
高楼凤去琐寒烟,风物江都已惘然。胡地夜笳惊戍马,汉宫春色怨啼鹃。乌丝老去毡房冷,黄鹄歌残毳幕前。生入玉门犹腐骨,不知青冢草芊芊。
27浏览 0喜欢
-
拟宫词(其二)
绣户朱扉彻夜开,手持银烛独徘徊。满阶青草留应久,只是羊车不肯来。
24浏览 0喜欢
-
惜花
日日亭前检落花,一腔心事惜年华。燕子不知人有恨,又衔红蕊落窗纱。
21浏览 0喜欢
-
出塞曲(其一)
秋风吹铁衣,征人望金阙。吹笛满关山,忽落城头月。
20浏览 0喜欢
-
怀王百谷
飞舄今何处,遥怜无价珠。月光侵座满,烛影照人孤。雨过苔犹湿,阶明蚓乱呼。邻家吹玉笛,疑是起姑苏。
18浏览 0喜欢
-
燕岩庵
峡转珠林入,云封石路疑。岩深花未发,春到燕先知。香篆诸天寂,泉光百道披。性便招隐地,禅榻坐忘归。
17浏览 0喜欢
-
赋得杨柳
閒杏欹桃最可怜,东风飖漾绿丝牵。金衣公子饶簧舌,绣陌行人繫画船。隋帝宫墙千树雪,陶家门巷五株烟。闺中悔杀封侯事,几度登楼思惘然。
15浏览 0喜欢
-
送王伯谷还金昌
楼船青雀繫河梁,别思天涯酒一觞。兰佩乍分心上结,柳丝新折路头霜。碧霄有梦吴洲远,明月无情越水长。却忆子猷书剑外,暮山云雨似潇湘。
13浏览 0喜欢