刘从益
金朝诗人
-
次韵答刘少宣(其二)
乐府虚传山抹云,诗名浪得柳连村。九原太白有生气,千古少陵无间言。登泰山巅小天下,到昆崙口知河源。如君少进可入室,顾我今衰不及门。
13浏览 0喜欢
-
过洧川次侯生君泽韵
谁能孤愤效韩非,且喜玄微对镜机。出得山来无远志,寄将书去有当归。閒居已判平生了,真赏从教举世稀。日咀道腴深有味,更须口腹事甘肥。
12浏览 0喜欢
-
送仪提点西归
自断平生不问天,拂衣归去任吾年。五侯鲭饱无多味,九老图成又一传。回首京华瞻日远,放怀乡社得天全。纶巾醉卧咸阳市,始信人间有散仙。
12浏览 0喜欢
-
腊日次幽居韵
世务方扰扰,人生何营营。不如不出门,坐頣天地情。泰中有否来,阴极即阳生。掀髯一笑起,窗外风铎鸣。看云偶独立,踏雪时閒行。最爱朝日升,负暄向南荣。
12浏览 0喜欢
-
再过郾城示伯玉知几
三年两度过溵阳,鞍马红尘道路长。花月不应知我老,溪山也解笑人忙。朔风凛凛频惊坐,夜雨萧萧偶对床。他日水南营葬地,愧无遗爱在桐乡。
11浏览 0喜欢
-
北园
碧梧斜影落胡床,白葛乌巾满意凉。宴坐不知红日晚,笋舆归路麦花香。
11浏览 0喜欢
-
次韵閒閒公梦归
眉间喜色几时黄,满贮羁愁著瘦肠。万里乡关飞不到,十年岐路走空忙。杯心蘸月松梢影,鼻观通风柏子香。最爱南山旧山色,梦中相觅不相忘。
10浏览 0喜欢
-
再赓
人定端能坐胜天,刀圭有力制颓年。道非出世头头是,丹不遗经口口传。阴魄沉迷终鬼录,阳精飞鍊即神全。三山缥缈谁能到,目下身安亦是仙。
10浏览 0喜欢
-
宋楼道中
十里羊肠路诘盘,过花穿柳几回还。马头忽转青林角,绿绕人家水一湾。
7浏览 0喜欢
-
戏答侯威卿觅墨
万松火厄化缁尘,依旧徂徕雪里春。冷剂香螺夔一足,破悭分与画眉人。
7浏览 0喜欢