刘从益
金朝诗人
-
题閒閒公梦归诗后用叔通韵
学道几人知道味,谋生底物是生涯。庄周枕上非真蝶,乐广杯中亦假蛇。身后功名半张纸,夜来鼓吹一池蛙。梦间说梦重重梦,家外忘家处处家。
245浏览 0喜欢
-
五月十四夜对月有感
世事易随云变灭,人生难保月团圞。淮阳旅舍三年梦,河朔风声五月寒。何处云山端可老,向来天地为谁宽。宦游脚底生荆棘,蜀道而今却不难。
147浏览 0喜欢
-
乐山松
乐山一何崇,上有千岁松。清孤月露底,秀拔天地中。蒲柳抱常质,桃李开芳容。争如十八公,笑傲冰霜风。居然喜避世,不肯污秦封。蟠如北海螭,伏如南阳龙。纷纷过者多,匠石终不逢。明堂几时构,唤起苍髯翁。
41浏览 0喜欢
-
和渊明始春怀田舍
家食自不恶,菽水甘清贫。学道未有得,读书亦良勤。虽勤竟何补,俛首愧古人。静言阅世故,来者日月新。况复抱沉疴,百忧无一忻。安得卫生诀,益我华池津。恍如一梦觉,不与万法邻。野人借问我,恐是刘遗民。
41浏览 0喜欢
-
清明即事用前韵
一度清明了一年,温风袅袅雨班班。几家绣幰寻芳去,何处蹇驴驮醉还。宿草新坟惊世短,落花流水占春閒。晓莺啼破松窗梦,缺月东南挂屋山。
41浏览 0喜欢
-
次韵馈岁
亲朋饷无时,邻里欢有佐。况当岁之终,可以具百货。礼意各示勤,手段不妨大。我贫无往还,闭户但高卧。藜羹且充肠,珍味不登坐。犹胜许文休,衣食出马磨。自非扬子云,载酒何人过。空吟馈岁诗,自歌还自和。
40浏览 0喜欢
-
和渊明杂诗二首(其一)
俗士苦纷竞,此心本无尘。功名乃外物,了不关吾身。吾身复何有,形神假相亲。天地开一室,日月挟两邻。有生即有化,如晏之必晨。但得酒中了,亦足称达人。挥戈欲却日,小力自不量。何如任天运,闭门坐齐芳。诗书列四...
36浏览 0喜欢
-
汎舟回澜亭坐中作
昔年醉回澜,犹恨身属官。今年邂逅来,身与亭俱閒。洗心亭下水,照眼亭西山。溪山如故人,喜我复来还。有酒浇我胸,有花怡我颜。韝鹰乍脱臂,但觉天地宽。山阴忽回船,夜阑情未阑。
31浏览 0喜欢
-
次韵别岁
一日复一日,其来不肯迟。一冬复一春,既去谁能追。问岁果安往,懵不知津涯。常于岁除夕,知是相别时。邻翁惯礼饯,买酒烹鲜肥。百挽不得留,一别那须悲。年年例如此,华发吾何辞。惟有学道心,自觉老不衰。
29浏览 0喜欢
-
次韵刘少宣
旅窗蝶梦晓惊回,默数流年秪自哀。与世迂疏甘袖手,及身强健且衔杯。桐凋翠叶看看尽,菊著黄花旋旋开。杖屦南庵访幽事,秋光满眼送诗来。
29浏览 0喜欢