吴澄
元代诗人
-
采石渡
流波万斛忠臣泪,遗迹千年采石矶。南北于今失天限,江山如昨怆人非。新潮寂寞阴风怒,旧冢荒凉落月辉。一去不来虞雍国,当时渡马更秋肥。
45浏览 0喜欢
-
送富州尹刘秉彝如京
六载心如一,今朝船欲东。我来期数数,公去忽匆匆。别意万里外,交情片语中。自怜栖病鹤,不得逐长风。
37浏览 0喜欢
-
次韵杨司业牡丹
谁是旧时姚魏家,喜从官舍得奇葩。风前月下妖娆态,天上人间富贵花。化魄他年锁子骨,点唇何处箭头砂?后庭玉树闻歌曲,羞杀陈宫说丽华。
36浏览 0喜欢
-
送国子伴读倪行简赴京
潋滟离杯泛九霞,还家未久便辞家。出门恻恻重闱远,前路漫漫万里赊。不怕狂风妨去鹢,偏愁寒月照栖鸦。诸生凝望须君至,共赋新诗赏雪花。
36浏览 0喜欢
-
题罗汉过海图
阿谁解衣盘礴裸,作此中乘第一果。等閒地狱骇屠沽,如许风波无不可。巨浸弥天灵怪百,现前幻境元非我。腾蹈逍遥容易去,只有虚空无障裹。般若岸,金刚山,超登只在霎时间。为吾说与诸尊者,更有海门关外关。
33浏览 0喜欢
-
九皋亭
亭皋界分与天宽,小小园林望转安。门外图书聊作府,庭前花卉静宜栏。清怀不遣尘埃到,好句留将久远看。放鹤从教云里去,也应回顾此江干。
32浏览 0喜欢
-
送涂君归浙
昨岁抱琴来,今兹抱琴去。委质随长风,断蓬与飞絮。一家蠡湖南,一住西湖东。两地各缱绻,寸心漫怔忡。浮云岂无依,倦鸟亦有栖。迎门稚妇笑,索果娇儿啼。归装春袖薄,荒径春华落。理曲到求凰,何人悲别鹤。
28浏览 0喜欢
-
渡江云.揭浩斋送春
名园花正好,娇红殢白,百态竞春妆。笑痕添酒晕,丰脸凝脂,谁与试釭霜。诗朋酒伴,趁此日、流转风光。尽夜游、不妨秉烛,未觉是疏狂。茫茫。一年一度,烂熳离披,似长江去浪。但要教、啼莺语燕,不怨卢郎。问春春道...
28浏览 0喜欢
-
谈经次韵夏编修
六经在天下,浩瀚若河汉。东流竟日夜,万世资溉灌。辽哉去圣久,原远末益散。竞持郢书说,孰别鲁鼎赝。鸡鹖物之微,犹自了晨旦。云胡有目人,莫睹星宿烂。新安巨子出,毫缕密分辨。嗟予童而习,弱质少勇悍。续绠钩其...
27浏览 0喜欢
-
题和靖观梅图
一枝春信到孤山,冰雪肌肤不觉寒。月下水边看未足,折来更向手中看。
26浏览 0喜欢