吴澄
元代诗人
-
为舒景春赋东皋
东皋种杏者,今住杏花村。收谷虎卫道,衔珠蛇报恩。窗红开晓沴,草碧验春温。岂待閒舒啸,柏湖真有孙。
9浏览 0喜欢
-
题吕公干谒不遇手卷
持钵空归雪满天,地炉几日断炊烟。妻儿不作啼号态,刚信炉灰冷复然。
9浏览 0喜欢
-
送唐教导往见乡先达
谓余将有适,暂此辍弦歌。城市嚣尘远,山林遗逸多。树膏苏隰稻,凉意到庭柯。为问躬耕者,忧饥思若何?
9浏览 0喜欢
-
送人游武昌
丈夫落落志四海,俗士拘拘守一途。羡子春秋当壮日,结交豪俊必通都。孤舟惊浪千堆雪,片纸长江万里图。历览山川俱遍了,归来我欲问今吾。
8浏览 0喜欢
-
寿王讲师
欲雪未雪云黯黑,不知此日神仙谪。桃实今经几度红,梅花仍似当年白。厌向闽山食荔蕉,喜来江浦访鸾箫。广文客舍寒如许,自有春风长药苗。
8浏览 0喜欢
-
题溪南烟雨图
小小溪南五亩宫,等閒袖手睇遥空。春风杨柳梧桐月,绝似垂竿烟雨中。
8浏览 0喜欢
-
方壶图(其一)
信是苍厓画作仙,等閒幻出小罗天。太师铁画家藏旧,云黯烟昏四十年。
8浏览 0喜欢
-
题雪洲图
向来洲上雪漫漫,僵倒诗人一屋寒。洲上雪消人亦徙,画图犹作雪中看。
8浏览 0喜欢
-
奉题樵云吟藁以畀其子
读尽樵云野叟诗,樵歌犹似入云时。歌声未共樵柯烂,底处樵家有此儿。
8浏览 0喜欢
-
雪岩诗
木长柔枝草长藤,凤凰冈下老云仍。清名寂寂无名叟,白发萧萧有发僧。晴霰撒珠泉喷薄,暮烟凝翠石崚嶒。寒山生怕人饶舌,唤作雪岩渠不应。
8浏览 0喜欢